نور پردازی یکی از مهمترین نکات دکوراسیون داخلی است. یک نورپردازی در طراحی داخلی قوی با دکوراسیون متوسط به مراتب دلنشین تر از یک دکوراسیون گران و عالی اما با نورپردازی ضعیف است. در آشپزخانه های ایرانی به دو المان کفپوش ها و کابینت ها بیشترین توجه می شود ولی به نور و نحوه تأمین آن و تناسب نورپردازی با کابینت ها اهمیت چندانی داده نمی شود. این موضوع باعث می شود طرح زیبایی واقعی خود را نتواند نشان دهد.
استفاده از لوسترهای گران قیمت و فانتزی الزاما مشکل نورپردازی را حل نمی کند. منظور از نورپردازی، طراحی خلاقانه و استفاده از نوری است که با کابینت آشپزخانه ایجاد تناسب کند. برای آپارتمان ها و کابینت ها و آشپزخانه های سبک مدرن، ترکیب نورهای آبی و سفید مناسب هستند.
در بازسازی آپارتمان های کلاسیک و بالاخص طراحی کابینت و آشپزخانه هایی که به سبک کلاسیک طراحی شده اند، بهترین ترکیب را با رنگ های سفید و زرد خواهند داشت.
باید بدانیم که هر منبع نور کاربرد بخصوص و منحصر به فردی دارد. نورهای مخفی توکار سابقا هالوژن بودند و امروزه LED ها جای آنها را گرفته اند. LED ها حرارت کمتری تولید میکنند، تنوع رنگ بیشتری دارند و مصرف پایینتری نیز دارند. این نوع نورپردازی مناسب جایی است که میخواهید آن را نسبت به سایر نقاط آشپزخانه برجسته تر کیند. فضاهای زیر پیشخوان، گاز یا سینک محل مناسبی برای قرار گیری این نورها هستند.
این نورها اصطلاحا نورهای تأکیدی نام دارند و اگر میخواهید وسایل آشپزخانه را در كابینت‌هایی با درهای شیشه‌ای به نمایش بگذارید می‌توانید درون آنها با این نوع منبع نور، نورپردازی کیند. این نورها چشم مخاطب را به صورت ناخودآگاه به آن جهت سوق می دهد.
برخلاف نورهای مخفی توکار، نورهای ریسمانی، خنک بوده و تأکید خاصی روی قسمت های بخصوص ندارند. این نورها برای روشن کردن فضاها بسیار مناسب هستند و اگر به صورت مخفی باشند جلوه زیبایی ایجاد می کنند. پاخور کابینت ها، زیر قاب کابینت های هوایی و فاصله بین کابینت و سقف جاهای مناسبی برای استفاده از این نوع نورها هستند.
چراغ‌های آویز همچنان در آشپزخانه‌ها محبوب هستند. بالای جزیره‌ها و پیشخوان ها بهترین نقاطی است که از این نور میتوان استفاده کرد. انواع مختلف آویزهای LED وجود دارند که عمر طولانی و مصرف پایینی دارند.
